- wywalić język
- прост. вы́сунуть (показ́ать) язы́к
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wywalać – wywalić język [ozór] — {{/stl 13}}{{stl 7}} wystawiać, pokazywać cały język : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pies wywalił ozór, ciężko dysząc z gorąca. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
język — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} silnie umięśniony narząd występujący na dnie jamy ustnej kręgowców, mieszczący narządy smaku (kubki smakowe), odgrywający ważną rolę przy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wywalić — dk VIa, wywalićlę, wywalićlisz, wywalićwal, wywalićlił, wywalićlony wywalać ndk I, wywalićam, wywalićasz, wywalićają, wywalićaj, wywalićał, wywalićany 1. pot. «wyrzucić, wysypać coś skądś; usunąć kogoś; wystawić, wysunąć coś na zewnątrz czegoś»… … Słownik języka polskiego
ozór — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. ozora, Mc. ozorze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} język zwierzęcia, zwłaszcza dużego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krowi ozór. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jęzor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. jęzororze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}zgr. od rz. język w zn. 1.: Pies dyszał, wywiesiwszy różowy jęzor. Wywalić jęzor; w zn. 7.: Jęzory ognia, lawy. {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień